In de afgelopen tien jaar zijn gegevens gepubliceerd die aantonen dat natuurlijke afbraak van koolwaterstoffen in de bodem grotendeels plaatsvinden door anaërobe processen. Sommige gegevens hebben aangegeven dat benzeen recalcitrant is, sommige hebben aangetoond dat het afbreekt, maar in een trager tempo dan tolueen, ethylbenzeen en de xylenen (TEX) onder anaërobe omstandigheden. Veel natuurlijke afbraakstudies hebben gewezen op deze verschillen in afbraaksnelheid.
In het document ' Comparison of BTEX Attenuation Rates Under Anaerobic Conditions ' wordt ingegaan op de afbraak van aromaten (BTEX) aan de hand van vier locaties in het Midwesten van de VS (Illinois, Indiana, Michigan, en Missouri). Dit document is geschreven door mijn collega van Delta.
Verschillende afbraaksnelheden
Hoewel de verschillen in de afbraak van benzeen en de overige aromaten (TEX) verschillen van locatie tot locatie, vooral door de beschikbaarheid van de elektronen-acceptoren, blijkt er toch een duidelijke relatie te zijn tussen de afbraaksnelheid van benzeen en de overige aromaten (TEX).
Op alle locaties blijkt tolueen het snelste af te breken, gevolgd door benzeen. De afbraaksnelheid van benzeen is gemiddeld 70% tot 80% van de afbraaksnelheid van tolueen. Xylenen - afhankelijk van de exacte verschijningsvorm - hebben een afbraaksnelheid van 60% tot 70% van tolueen. Ethylbenzeen heeft een afbraaksnelheid van ongeveer 50% tot 60% van tolueen.
Deze verhoudingen werden aangetroffen bij locaties met natuurlijke afbraak (NA) en bij locaties waar de afbraak onder sulfaatreducerende omstandigheden werden bevorderd.
Het document is hier te downloaden (PDF, 13 MB).
Stimuleren biologische afbraak onder sulfaatreducerende omstandigheden
Delta heeft een methode ontwikkeld en gepatenteerd om de afbraak van aromaten ( BTEX ) onder sulfaatreducerende te bevorderen. Hannover Milieu- en Veiligheidstechniek ( HMVT ) is een 100% zusterbedrijf van Delta en kan deze techniek toepassen op de Belgische, Duitse en Nederlandse markt. Deze methode is kansrijk met name in het westen van Nederland en België waar van nature al redelijke hoge concentraties sulfaat in het grondwater voorkomen.
